EINDELIJK EERSTE STAP OM INITIATIEFNEMERS TE BESCHERMEN TEGEN MOEDWILLIGE PROCEDURESLAGEN
VKW Limburg geeft de Vlaamse meerderheid een dikke pluim voor haar initiatief om het indienen van beroepen tegen vergunningsbeslissingen te stroomlijnen. Als het goed is zeggen we het ook! Het is een meer dan noodzakelijke eerste stap om in ons land de zaken weer vooruit te laten gaan. Om terug enige rechtszekerheid te bieden aan initiatiefnemers, die we vandaag meer dan ooit nodig hebben. Vandaag verzandt nagenoeg elk initiatief in een moeras van lange procedures en – eenmaal die doorploeterd - juridische procedureslagen.
Of het nu gaat om bedrijven, burgers of in het kader van overheidsinvesteringen: ook initiatiefnemers hebben rechten. Op een duidelijke en liefst snelle aanvraagprocedure in de eerste plaats. Maar zeker ook op weloverwogen en rechtzekere overheidsbeslissingen over hun vergunningsaanvraag, die nadien niet meer tot in den treure kunnen aangevochten worden door om het even wie. Vandaag kan je in dit land - zelfs na jaren - nooit zeker van zijn dat je je initiatief ook écht kan uitvoeren…
Als werkgeversorganisatie stelt VKW Limburg al lang dit absolute gebrek aan rechtszekerheid aan de kaak voor bedrijven - maar bij uitbreiding dus evengoed ook burgers en overheden – die initiatief willen nemen.
De beslissing van de Vlaamse meerderheidspartijen om beroepen tegen bouwplannen nog slechts mogelijk te maken voor wie ook in het openbaar onderzoek van zich heeft laten horen, is dan ook zeer nodig om de bezwaren- en beroependiarree die steeds groteskere aan het aannemen is te stoppen. Het is een welgekomen eerste stap om eindelijk terug te komen tot een evenwicht tussen het recht op inspraak van burgers en de rechten die ook initiatiefnemers hebben. Maar bovendien is deze beslissing ook niet meer dan logisch. De kritiek dat burgers hiermee monddood worden gemaakt, is natuurlijk om te lachen. Er wordt helemaal niét getornd aan het recht op inspraak en het uiten van bezwaren! Maar wel dient men er ook gebruik van te maken wanneer daartoe de gelegenheid wordt geboden. En niet meer moedwillig achteraf wanneer – na de inspraakronde – een beslissing is genomen. Waartoe dient anders nog een openbaar onderzoek?
Feit is dat weloverwogen overheidsbeslissingen en vergunningen met welomschreven inspraakmomenten voor iedereen, vandaag tot in den treure aangevochten kunnen worden door ieder individu. Vaak met opschorting van uitvoering, maar zelfs als dat niet het geval is, blijft de onzekerheid spelen. Plannen kunnen jarenlang moedwillig tegengehouden worden, zelfs als er na een ruime advies- en inspraakronde groen licht voor wordt gegeven. Dàt is niet normaal in een moderne rechtsstaat.
Maar nog eens voor alle duidelijkheid: we zijn absoluut niet tegen een ruime inspraak en toetsing bij alle mogelijke betrokken stakeholders. Integendeel. Het draagt net bij aan de rechtszekerheid dat een beslissing weloverwogen gebeurd en rekening kan worden gehouden met alle bemerkingen. Maar is het teveel gevraagd dat dit dan ook gebeurt op het moment daar de gelegenheid toe wordt geboden?