De coronacrisis heeft in onze samenleving een ongeziene verandering teweeggebracht. Crisis lijkt de rode draad, zowel op vlak van gezondheid: fysiek en mentaal, als economisch: macro en micro.
Het levert ons niets op de steunmaatregelen van de overheid te bekritiseren. Steun was nodig en snel ook. Feit is wel dat ze gigantisch veel geld kost. Ons land stevent zo af op een begrotingstekort van 46 miljard euro. Een verpletterende hypotheek voor de huidige en toekomstige generaties.
Ik wil best geloven dat elke crisis opportuniteiten met zich meebrengt. Maar het lijkt mij meer dan ooit duidelijk dat ‘morgen’ niet zomaar meer van hetzelfde kan en mag brengen. Structurele hervormingen dringen zich op. Niet als hippe of holle frasen, maar door ons huidige totaal uitgeleefd model. Het is onhoudbaar om zonder enige hervorming zomaar door te zetten. Als we een land willen blijven waar het goed is om te leven, werken en ondernemen, dan mogen er geen heilige huisjes bestaan. Anders zijn we eraan voor de moeite en doemt het reële beeld van een ‘failed state’ op. Ik denk aan het fundamenteel herdenken van onze sociale zekerheid. De fundamentals waren destijds geweldig en zijn dat nog steeds. Die geest moet blijven maar ze moet geactualiseerd worden. De omstandigheden waarin de sociale zekerheid is bedacht, zijn vandaag niet meer aan de orde. Het gehele model moet aangepast aan de actuele noden. Zo zijn de baby’s die uiteindelijk 125 verjaardagskaarsen zullen uitblazen, al geboren.
Hetzelfde geldt voor ons arbeidsmarktbeleid. Corona bewijst dat verandering onvermijdelijk is. Wij kunnen onze sociale zekerheid niet bolwerken zonder structurele hervormingen in ons arbeidsmarktbeleid. Koken kost geld, ook onze fiscaliteit kan en mag de dans der hervormingen niet ontspringen.
Doorheen de te hervormen pijlers gaapt één grote leemte: het functioneren van de overheid. Een huis dat uitgeleefd aanvoelt.
De bovengenoemde hervormingen kunnen maar naar behoren worden aangepakt als het functioneren van onze overheid met diezelfde zin voor structurele verandering wordt herdacht. Ook hier zonder heilige huisjes, anders worden ondernemen, leven en werken onmogelijk in ons land. Dat is geen dreigement of doemdenken, maar de rauwe realiteit bij het overschouwen van ons land en het functioneren tijdens deze crisis.
Laat ons beleefd maar kordaat bedanken voor meer van hetzelfde. Laat ons dromen van ander en beter en die dromen durven omzetten naar en overheidsmodel waarin iedereen zich kan vinden.
Vrijheid met rechten én plichten. Ondernemend én ecologisch. Betaalbaar én ambitieus. We zijn er klaar mee beste vrienden. Tijd voor ander en beter.
Voel u vooral aangesproken.