VKW Limburg over het voorstel van ACV Limburg om de drempel voor sociale verkiezingen te halveren: Waarom oplossingen zoeken, daar waar er totaal geen problemen zijn?
We lezen vandaag dat ACV Limburg andermaal tracht om een voet tussen de deur te krijgen bij kleinere bedrijven. We zijn verwonderd dat deze eis maar blijft terugkomen. Want waarom zouden we ‘oplossingen’ zoeken, daar waar er totaal geen problemen zijn?
Wij stellen immers vast dat werknemers en werkgevers in onze Limburgse KMO’s in deze actueel erg uitdagende tijden zij aan zij een enorme flexibiliteit en oplossingsgerichtheid tonen om onze economie en de bedrijven op een veilige manier draaiende te houden. Dankzij informeel overleg bewezen ze samen meer dan ooit prima onderlinge afspraken te kunnen maken over een goede en werkbare organisatie van het werk, rekening houdende met de noden van de bedrijven en de bekommernissen van de medewerkers.
Niet verrassend, want we weten al lang dat, zeker in kleine bedrijven, ondernemers heel dicht bij en vaak zelfs tussen hun mensen staan. Ze weten wat er leeft en geven onderling voortdurend directe feedback. Inspraak kan er niet directer zijn.
Precies die eigenheid van onze kleinere KMO's, toch de brede basis van onze economie, als dynamische, flexibele en wendbare bedrijven mag in geen geval worden aangetast.
Ruben Lemmens, gedelegeerd bestuurder VKW Limburg: “Een gereguleerd en formeel georganiseerd overleg zoals ACV Limburg het nu voorstelt en zoals dit vandaag voor grotere bedrijven bestaat zou dit op de helling zetten. Het zou de bestaande vlotte samenwerking in de overgrote meerderheid van de kleinere bedrijven erg bemoeilijken en hen belasten met een resem overbodige administratieve beslommeringen. Het zou het spontaan overleg in ieder geval sterk onder druk zetten. We merken immers dat wanneer externen, fysiek of vanuit de achtergrond, aan de overlegtafel aanschuiven dit de zaken dikwijls behoorlijk bemoeilijkt. En dan hebben we het nog niet eens gehad over de erg uitgebreide bescherming voor alle (kandidaat-)vakbondsvertegenwoordigers, die de werking van een KMO gewoonweg onmogelijk zou maken…”