In een reactie op de regeringsmaatregelen uit de begrotingscontrole en de aangekondigde structurele hervormingen stelt VKW Limburg dat het erg positief is dat de regering nu de eerste stappen zet om concreet werk te maken van de flexibilisering van de arbeidsmarkt, zoals ook aangekondigd in het regeerakkoord.
“Het is positief dat de regering vasthoudt aan de doelstelling van een begroting in evenwicht tegen 2018”, zo vat Jos Stalmans, gedelegeerd bestuurder van VKW Limburg, samen. “Dit zal echter nog heel wat bijkomende inspanningen vragen. De nieuwe stappen richting een modernisering van de arbeidsmarkt en een eenvoudigere fiscaliteit zijn positief. Die moeten nu zo snel mogelijk concreet worden uitgewerkt. Anderzijds zitten er ook heel wat maatregelen tussen die vragen oproepen en op z’n minst verheldering vragen. Hoe dan ook mag niet in de val getrapt worden om de loonkosten voor onze bedrijven opnieuw de verkeerde richting uit te sturen!”
Met vlottere afspraken rond overuren en het afstappen van de strikte 38-urengrens en de mogelijkheid om hierrond op jaarbasis flexibele afspraken te maken, zet het beleid nu ook qua modernisering van de arbeidsmarkt concrete stappen. Werkflexibiliteit op jaarbasis is onmiskenbaar in het voordeel van zowel werkgevers als werknemers. Zo kan er in onderlinge afspraak flexibel ingespeeld worden op pieken en dalen in het werk enerzijds en vragen rond work-life balans anderzijds. VKW Limburg roept wel op om hier geen ingewikkelde procedures en voorwaarden aan te koppelen en om af te stappen van de idee dat alle mogelijk uurroosters in het arbeidsreglement opgenomen moeten worden.
Ook de aankondiging stappen te willen zetten richting een hervorming van de vennootschapsbelasting is positief. Belangrijk is wel dat dit leidt tot eenvoudigere, rechtszekere en lagere belastingen voor alle bedrijven, ongeacht hun grootte.
Toch zijn er ook heel wat vraagtekens te plaatsen bij een aantal aangekondigde maatregelen. Een responsabilisering inzake langdurige arbeidsongeschiktheid en ook inzake vorming bijvoorbeeld kan enkel indien ook de werknemers zelf voor hun verantwoordelijkheid worden gesteld én dit in geen geval leidt tot kostenverhogingen voor de werkgevers. Het kan immers niet de bedoeling zijn om de loonmatigingsinspanningen en de taxshift - die door de oplopende inflatie sowieso al deels onderuit worden gehaald - teniet te doen door nieuwe kosten voor de werkgevers. Willen we de concurrentiekracht van onze bedrijven duurzaam versterken, is het noodzakelijk om de loonvormingswet van 1996 zo snel mogelijk bij te sturen. Enkel dan kunnen we er voor zorgen dat de loonkostenkloof in vergelijking met buren-concurrenten, niet opnieuw groter wordt, nu het vliegwiel van de automatische loonindexering haar destructieve werk opnieuw dreigt aan te vatten.